- нафсоният
- [نفسانيت]а1. шахсият, ҳайсият; иззати нафс2. худкомӣ, мутеи наф-си худ будан, ягон кор ё гапи касеро ба худ ор шумурда ба вай душманӣ кардан, орият3. маҷ. хасисӣ, мумсикӣ4. шаҳватпарастӣ, шаҳвоният
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.